Arnhem

Kiek dèur, wèur?

Een spoken word van Stadsgreep in café Meijers. Huh? Bleek te gaan om woordkunstenaars, rappers, schrijvers en dichters uit Arnhem. Op vrijdagavond. Mwah, dat trekken de ouwetjes nog wel. Ik ben nieuwsgierig, dus lopen mijn vrouw en ik op vrijdagavond vol verwachting Meijers binnen. En ja: waar normaal toch - hoe zeg je dat netjes - 40+-volk overheersend is, is het nu bomvol met jongeren. Da's nog 's een verrassing. Biertje bestellen, wat rond koekeloeren en afwachten maar.

Het komt schuchter op gang, maar gaandeweg wordt het leuker. Een groep jonge taalkunstenaarsmeiden en -jongens trekt voorbij en ik word steeds enthousiaster. Een dichteres doet korte, scherpe tekstjes, enkele slungels van dichters/woordkunstenaars/rappers dragen lange associatieve teksten ritmisch voor. Ze rappen de wereld en het heelal door en weer terug. En alles uit hun hoofd! Waar! Dat vind ik dus echt knap. Het ging snel. Het was mooi.

Arnhemse dichter Frank van der Mee in zijn typische voordrachthouding.
Foto niet genomen in café Meijers, maar vanaf zijn eigen blog.

Zo'n avond maakt me blij. Zit je dan, als vijftiger, in een café vol jong talent. En er is er altijd één die opvalt, bij wie je in de teksten net even meer hoort dan bij de anderen. Zo werkt het. Dat was dichter Frank van der Mee. Zijn gedichten en voordracht zijn stevig, komen goed aan.
Eén ervan - ik denk niet eens zijn beste gedicht, als ik de andere gedichten op zijn blog lees - is zo lekker, want het zet onze stad vreselijk mooi neer. 
Lees:       

 Ernem 6:40 uur (twenty veur seven)

Laat Ernem geen klein Berlijn zijn.

Dat doet d’r tot in Rijn en Velperplein pijn.
Kunst is hier brokkelende toren en beeld van n hert.
Alleen op de mert ziet het zwert,
Van Ernem hoef t nie zo herd.

Kiek dèur, wèur?, dèur achte die pilèur, die twee die kusse mekèur, wa rèur.

Meer poesie heb Ernem nie nodig, vèur n Ernemmer n gevoelige snèur, klootzak kom tog ns klèur.

Ernem nie groots, maar onder gelijken tog nie erm.

Ernem; dan weer koud, dan weer werm.
Ze laat zig nie voruit douwe
Ernem; slopen zonde bouwe.

Je weet ook zonde jou gaat ze verder

Het is as da bord van die hond as je uit Ernem wegrijdt;

Vanaf hier kè je weer herder


Het zit vol met verwijzingen naar Arnhemse uitspraken en grapjes, vertelt Van der Mee. Ik had een mooie ontdekt: klootzak kom tog ns klèur. Van der Mee kent z'n klassieken: onze eigen Johnny van Doorn schreeuwde dat vijftig jaar geleden zijn publiek toe. Er zit nog veel meer in. Wie het weet, mag het zeggen.
Ernummers die maar een bietje om taal geven: geniet verder op http://ongezegd.blogspot.com   

 

Frank van der Mee is hoofdredacteur van
het Arnhemse literaire tijdschrift Strapuzy.