Stoom uit de oren... Vuurwerk explodeert in m'n kop. M'n bloeddruk jakkert omhoog. Adrenaline en endorfine strijden met geweld om voorrang in m'n lijf. Iemand staat aan me te sjorren. D'r rollen er twee over me heen. Lawaai. Maaiende armen en benen. Ik stoot ondefinieerbare klanken uit. Ik wist niet dat ik dat kan.
What the fuck?? Is het plafond van m'n huis naar beneden gestort? Nee!
Het is zondagmiddag 27 januari, rond twee uur.
Ibarra. Ibarra... hij is schuldig aan de totale chaos. Enkele seconden geleden heeft hij Vitesse op 3-2 gezet tegen Ajax. In een kwartiertje lopen we een 0-2 achterstand in. Ons Theet heeft Vites effe op sleeptouw genomen. Maakt fantastisch de 1-2, Van Aanholt piept enkele minuten erna de 2-2 erin en die kleine, godvergeten gave dribbelaar van een Ibarra doet 't een paar minuten later nog een keer. 3-2! Nadat Ajax met twee lucky goals op 0-2 was gekomen.
Hét moment! Ibarra schiet de bal langs Vermeer. De vreugde-explosie kan beginnen!! Beeld: www.newsvideoshd.com/ You Tube. Kijk op You Tube en geniet! |
Gerechtigheid! Maar daar denk ik helemaal niet aan. Ik denk sowieso helemaal niet meer! Waarom zou ik? Waarom denkt een mens eigenlijk? Wij zijn los van de aarde. Het leven bestaat uit dit ene moment. Meer niet. Onze vreugde-explosie is het centrum van de wereld. De aarde deint en host.
Ja! Winnen van Ajax blijft bijzonder. Zeker in zo'n thriller. Zeker na de afgelopen vier klotewedstrijden. Al die ellende vliegt met een rotvaart mijn oude, bonkende geelswerte hert weer uit! Ajuuuu!