Café Les Olivettes

Nooit gedacht dat ik in m'n Arnhem-blog nog eens over Luik zou schrijven. Maar ik doe het nu. Dat zit zo: ik zag vorige week weer de documentaire
La vie en chantant. Een jaar of wat geleden had ik 'm ook al 's gezien, maar ik was de naam vergeten. Niet de schitterende beelden zelf. En daar was 'ie ineens weer, op Holland Doc. Alsof oude, verloren gewaande vrienden plotseling voor de deur staan. Want godver, wat is dat een mooie documentaire.

Een heerlijk cafeetje, waar gewone mensen drinken, kletsen en bij elkaar zijn.
Sommigen hebben grote talenten: ze zingen prachtige interpretaties van liederen van
Piaf, Brel  en vele anderen die het leven zo mooi bezongen.
 (foto's zijn matig, genomen van een vimeo-trailer op internet, vanaf mijn computer.)

In Luik, die oude, grauwe fabriekstad waar de mensen Waals spreken, te vaak werkloos zijn of op de armoedegrens leven (hé, dat lijkt Arnhem wel...) vind je café Les Olivettes. Een fraai volkscafé waar gewone mensen komen. Een biertje drinken, wat kletsen met elkaar. Tot zo ver niets anders dan in andere cafeetjes. Maar in Les Olivettes wordt gezongen. Door de bezoekers zelf. En nee, ik bedoel geen karaoke-shit ofzo. De gasten treden voor elkaar op, zingen prachtige liederen waarin ze hun ziel en zaligheid leggen. Liederen over hoop, pijn, verdwenen liefdes, de hardheid van het leven, verloren jeugd, maar ook over die ene mooie dag in je leven, die onbereikbare vrouw, de schoonheid van een geliefde... Kortom: het echte leven. De één covert een song van Elvis, de ander vertolkt op een ontroerende wijze Edith Piaf.

Beginbeelden van de documentaire. Dat schept verwachtingen.
Die volledig worden waar gemaakt. 

Eén van de café-gasten zingt zijn lied.

Wat had ik stinkend graag zo'n cafeetje in Arnhem gehad. Jaja, wij hebben ook mooie cafeetjes... 't Moortgat, Hekking, Uni Bar, Cheers, Petersburg en Atlanta, maar zoals Les Olivettes, pfff, nee. Of is het er wel? Ergens in de krochten van Arnhem waar ik geen weet van heb? Wat zou dat mooi zijn! Wie weet meer? 

En o ja, ga die docu zien, hij begint al zo fantastisch als het cafeetje uit de mist opduikt. En vervolgens trekt 'ie je naar binnen en ga je ongelooflijk veel houden van die lieve mensen. Ik wil er nooit meer weg...
  

Arnhem heeft de toekomst al lang binnen

De Bijenkorf vertrekt uit Arnhem. O, o, paniek! 'We zijn onze unieke positie van Winkelstad Van Het Oosten kwijt', 'ons stadscentrum gaat eraan' en zo meer... Ik snap het wel: ook ik schrok even. De Bijenkorf is een grote naam. Daarnaast verdwijnen in rap tempo talloze fijne zaken uit het centrum. Planken voor de ramen of goedkope lawaaiwinkels vullen de gaten.Tja, de wereldwijde crisis loopt niet om Arnhem heen. We zijn bekend met het probleem, want onze stad heeft traditioneel een hoge werkloosheid en veel achterstandswijken. We zitten in onze provinciehoofdstad goed in de ambtenaren, maar er zijn nauwelijks grote bedrijven die voor andere werkgelegenheid zorgen. Een oud Arnhems probleem. 

Drukte in de winkelstraat. Vanaf  januari 2014 is de Bijenkorf weg.
Wordt het een Primark? Leegstand? Raakt Arnhem daardoor in een identiteitscrisis?  

Hoe slingeren we Ernum aan?
Kan 'de gemeente' daar wat aan doen? Ik betwijfel het. De wereldwijde economische/financiële crisis is een maatje te groot en is nog lang niet verleden tijd. 
Hoe slingeren we Ernum dan aan? Ik was de afgelopen tijd in Zwolle en Den Bosch. Nou, daarmee moeten we de concurrentie niet aangaan. Wat een schone binnensteden, mooie brede winkelstraten en fraaie pleinen in een ambiance van historische, karakteristieke gebouwen. Daar kunnen we niet tegenop met onze slordige, verrommelde binnenstad waar nauwelijks historische panden te vinden zijn na WOII en onze eigen vernielzucht daarna. Onze binnenstad is daardoor wat karakterloos. Hoewel... de eigenaardige mix van oud en nieuw vertelt wel ons verhaal. Voor wie dat weten wil, is het interessant.

Grapje in de Oeverstraat.
Nou... verbeelding wordt volgens mij de toekomst van Arnhem.

Toekomst aan het werk
We moeten het ergens anders in zoeken. Arnhem zet al jarenlang stevig in op creativiteit, duurzaam en groen. Goed gekozen, met Artez en de nodige creatieve hbo-opleidingen in de stad. Het zijn thema's van de toekomst. Thema's die slimme jongeren onze stad in trekken. Dat merk je. Zwolle en Den Bosch zijn mooi, maar verstild. In Arnhem bruist het. Op veel plekken in onze stad ontstaan initiatieven van jongeren die werken op de raakvlakken van kunst, techniek en duurzaamheid. Wie om zich heen kijkt, ziet het gebeuren.
De ontwikkeling van het Coehoorngebied is er een voorbeeld van, maar veel jongeren in Arnhem wachten niet eens op de gemeente. Die gaan aan de gang. Daar zit ons perspectief, daar zit Arnhems toekomstkapitaal. Die lui moet je vrij laten en als gemeente faciliteren daar waar het kan.
Arnhem is geen oude, verstilde stad waar bezoekers kunnen dromen van vorige eeuwen. Wij bieden bezoekers iets heel anders: broedplaatsen van creativiteit. De toekomst aan het werk! Show it! Breid de toeristenroute van het Modekwartier uit met andere bijzondere plekken in de stad waar jongeren werken aan hun ding. Ik denk dat veel mensen daarin geïnteresseerd zijn. Laten we ons neerzetten als het 'provinciale Berlijn' met zijn creatieve broedplaatsen, in plaats van 'winkelstad van het oosten'. Wat je niet bent, ben je niet. Laat zien wat we wel zijn.